HR 15 juli 2022, ECLI:NL:HR:2022:1113

20-07-2022 | Categorie: Jurisprudentie

Een echtgenoot is onder curatele gesteld als bedoeld in art. 1:378 BW. Op verzoek van de curator heeft de kantonrechter een machtiging verleend aan de curator om de huwelijkse voorwaarden te wijzigen. De echtgenoot is het er niet mee eens, maar het hof heeft de beschikking van de kantonrechter bekrachtigd en bepaald dat de curator de betreffende notariële akte namens de echtgenoot mag tekenen.
De echtgenoot heeft tegen de beschikking van het hof cassatie ingesteld, maar de Hoge Raad heeft hem niet-ontvankelijk verklaard in zijn beroep omdat hij geen toestemming van de curator had om het cassatieberoep in te stellen. Desondanks heeft de Hoge Raad ten aanzien van de bevoegdheid van de curator het volgende overwogen. Art. 1:118 BW bepaalt dat de echtgenoot die onder curatele staat, na de huwelijksvoltrekking slechts met toestemming van zijn curator huwelijkse voorwaarden mag maken of wijzigen. Deze bepaling betreft de mogelijkheid dat de onder curatele gestelde zelf optreedt bij het maken of wijzigen van huwelijkse voorwaarden. Anders dan zou kunnen worden afgeleid uit HR 2 februari 1990, NJ 1990/795, staat deze bepaling niet eraan in de weg dat de curator bij het staande huwelijk maken of wijzigen van huwelijkse voorwaarden optreedt als vertegenwoordiger van de onder curatele gestelde, daartoe gemachtigd door de kantonrechter. Deze mogelijkheid is van belang zowel wanneer de onder curatele gestelde in het geheel niet in staat is zijn wil te bepalen en daardoor niet zelf kan optreden, als wanneer hij zijn wil kan bepalen maar hij zijn vermogensrechtelijke belangen niet behoorlijk waarneemt.

Meer informatie:

• HR 15 juli 2022, ECLI:NL:HR:2022:1113