Hof Amsterdam 16 april 2019, ECLI:NL:GHAMS:2019:1383

01-02-2020 | Categorie: Jurisprudentie

Een notaris heeft in een tuchtprocedure een berisping van het hof ontvangen omdat hij bij iemand thuis een testamentbespreking heeft gevoerd terwijl een neef op dat moment in dezelfde ruimte verbleef. Volgens het Hof heeft hierdoor de bespreking niet onder vier ogen plaatsgevonden. Dat de neef niet aan het gesprek heeft deelgenomen en de kamer vrij ruim is, doet hieraan niet af. Door de neef niet te verzoeken de woonkamer te verlaten, heeft de notaris onvoldoende acht geslagen op het risico van (non-verbale) beïnvloeding door derden.
Het hof stelt voorop dat als uitgangspunt geldt dat iedereen aan wie op grond van de wet de bekwaamheid daartoe niet is ontzegd, bij testament uiterste wilsbeschikkingen kan maken. Een notaris dient daaraan in beginsel zijn ministerie te verlenen en moet op verlangen van een testateur doen wat is vereist om diens uiterste wilsbeschikkingen in een testament vast te leggen. Zoals bij elke akte moet de notaris de wilsbekwaamheid van de betrokkene beoordelen. Het komt daarbij in eerste instantie aan op de eigen waarneming van de notaris, die daarbij een redelijke beoordelingsvrijheid toekomt. Bij gerede twijfel aan de wilsbekwaamheid is in het algemeen verder onderzoek aangewezen. Het Stappenplan biedt hiervoor een handreiking. De notaris is desondanks tekortgeschoten in zijn zorg- en ambtsverplichtingen het nodige te doen om te voorkomen dat hij akten passeert op basis van verklaringen die zijn afgelegd door personen die niet in staat waren om in vrijheid hun wil te vormen en te uiten.

Meer informatie:
Hof Amsterdam 16 april 2019, ECLI:NL:GHAMS:2019:1383